Bugün itibariyle tüm bahanelerimi bir kenara bırakıyorum.
Evet, almaya devam ettiğim ilaçlar hormonlarımı alt üst etmiş, kilo vermekte zorluk çıkarıyor olabilir.
Evet, çok çalışıyor az uyuyor da olabilirim.
Yemek yemeğe vaktim olmayabilir, bu demek değil ki ilk fırsatta bulduğun yemeğe sarılmam gerekiyor.
Her sabah yatağıma sıkı sıkı sarılıp, egzersiz yapmamak için direnerek daha fazla dinlenmiş olmuyorum.
Aynaya baktığımda artık kendimi mutlu hissetmiyorum.
1 yıldır kendime kıyafet almak istemiyorum.
Eski kıyafetlerime sığamıyorum.
En önemlisi yemek yemek artık beni mutlu etmiyor.
Yemek yiyip oturdukça kendimi biraz daha şişmiş, biraz daha yorgun, biraz daha mutsuz hissediyorum.
O halde benim için değişimin vakti geldi.
Hem bu sefer vazgeçmeyeyim diye bu kararımı sizlerle paylaşıyorum. Biliyorum ki blogosphere öyle bir yer ki, her yazdığın eninde sonunda seni buluyor.
Bundan sonra dönüş yok, tüm hazırlıklarım tamam.
Kitaplar okundu, videolar izlendi.
Tarifler de hazır!
Hiç bir bahanem kalmadığına göre işte başlıyoruz.
Bu blog biraz yemek günlüğü, biraz kilo verme serüveni, biraz da sizin de işinize yarayabileceğini düşündüğüm ipuçlarından oluşacak.
Eminim sizin de kurtulmak istediğiniz bahaneleriniz vardır. Hadi paylaşın benimle! Kim bilir belki de yoldaş oluruz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder